Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2008

Προγαμιαίες σχέσεις και πιθανές συνέπειες.

Τα τελευταία χρόνια πολλοί νέοι οδηγούνται σε προγαμιαίες σχέσεις, σχέσεις δηλαδή που συνάπτουν με το ίδιο ή το αντίθετο φύλο εκτός γάμου. Εδώ θα μιλήσουμε για σχέσεις με το αντίθετο φύλο και σε επόμενο άρθρο θα μιλήσουμε και για σχέσεις με το ίδιο φύλο.

Πολλοί γονείς δίνουν συγχαρητήρια στα παιδιά τους διότι έγιναν επιτέλους άνδρες/γυναίκες. Αξίζουν όμως συγχαρητήρια ? Αν αναλογισθούμε τις συνέπειες μάλλον δεν αξίζουν. Εν συντομία:

Δύο άτομα ανά 100 (2%) του Ελληνικού πληθυσμού καταλήγουν με κάποιο αφροδίσιο νόσημα όπως ΑΙDS (ΕΪΤΖ), Ηπατίτιδα Β, Γονόρροια-Βλενόρροια, Έρπη γεννητικών οργάνων (HSV), Γεννητικά κονδυλώματα (HPV), Τριχομονάδες, Σύφιλη, Ψείρες του εφηβαίου, Μη ειδική ουρηθρίτις, Χλαμύδια, Μυκητίαση κλπ. Φαντάζομαι κανείς μας δεν θέλει να καταλήξει με κάτι τέτοιο. Στις εκδιδόμενες γυναίκες το ποσοστό αυτό είναι σημαντικά μεγαλύτερο και φτάνει και το 40%.

Σύμφωνα με στατιστικές μελέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης το 10% των γυναικών στην Ελλάδα έχει ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και καταλήγουν σε έκτρωση (φόνο) του παιδιού τους. Αυτό ισοδυναμεί με περίπου 300.000 εκτρώσεις το χρόνο στην Ελλάδα. Από αυτές το 20% ή περίπου 60.000 εκτρώσεις γίνονται από κοπέλες μέχρι 16 ετών. Συνέπεια αυτών των εκτρώσεων είναι περίπου το 7% κοριτσιών γυμνασίου να μένουν στείρα. Αυτό ισοδυναμεί με 4.200 κορίτσια το χρόνο στην Ελλάδα. Πόσοι άντρες θα επιθυμούσαν να παντρευτούν και να ζήσουν με μια στείρα κοπέλα ?

Άλλες πιθανές επιπτώσεις των εκτρώσεων είναι: Διάτρηση της μήτρας, Ρήξη τραχήλου, Εμφάνιση προδρομικού πλακούντα, Μελλοντική εξωμήτρια κύηση, Ενδομητρίτιδα, Ενδοτραχηλίτιδα, Πυελική φλεγμονή, Δευτεροπαθή αμηνόρροια ή στείρωση, Ενδομήτριες συμφύσεις, Ανεπάρκεια εσωτερικού τραχηλικού στομίου, Αυξημένη περιγεννητική νοσηρότητα και θνησιμότητα, Καθ’ έξιν αποβολές, Πρώιμους τοκετούς κλπ.

Επίσης μελέτες έδειξαν ότι ο κίνδυνος καρκίνου του μαστού διπλασιάζεται για τις γυναίκες που κάνουν έκτρωση στην πρώτη εγκυμοσύνη και πολλαπλασιάζεται με δύο ή περισσότερες εκτρώσεις. Ο αυξημένος κίνδυνος καρκίνου του μαστού, αν και έχει τεκμηριωθεί καλά, δεν αποκαλύπτεται συνήθως στις γυναίκες που επιζητούν την έκτρωση. Η έκτρωση ενέχει πολλούς κινδύνους για την σωματική υγεία, που γίνονται πιο σύνθετοι για περισσότερες από μία εκτρώσεις και για εκτρώσεις που γίνονται στα τελευταία στάδια της κύησης. Πολλές γυναίκες μπορεί να υποστούν βλάβες στο αναπαραγωγικό τους σύστημα χωρίς να το διαπιστώσουν και μόνο μετά από χρόνια να ανακαλύψουν ότι είναι στείρες ή κάτι ακόμα χειρότερο. Η έκτρωση μπορεί να κάνει τις επόμενες κυήσεις περισσότερο επικίνδυνες, συντελώντας έτσι στην αύξηση της θνησιμότητας των μητέρων κατά τις επιθυμητές κυήσεις. Κάθε γυναίκα που σκέπτεται την έκτρωση θα πρέπει να λάβει υπ' όψιν την πιθανότητα να υποστεί βλάβες στην υγεία της.

Μα υπάρχουν και προφυλάξεις θα μου πείτε.

Διαβάστε τι λέει ειδικός γυναικολόγος:

«Η χρήση των αντισυλληπτικών στην ηλικία της εφηβείας δημιουργεί προβληματισμό όσον αφορά την κατηγορία του χαπιού που θα πρέπει να χρησιμοποιείται (mini-dosenormo-dose), τις ενδεχόμενες παρενέργειες όπως καρδιοαγγειακά επεισόδια αλλά και η πιθανή δυστροφία των ιστών στόχων, όπως ο μαζικός αδένας, οι ωοθήκες κ.α. Η χημική αντισύλληψη στο κόλπο μπορεί να έχει θέση μια και μπορεί να χρησιμοποιηθεί εύκολα και με μεγάλη ανοχή από τον χρήστη. Το ενδομητρικό σπείραμα αντενδείκνυται λόγω μειωμένης ανεκτικότητας από τους χρήστες (άλγος υπογαστρίου, μητρορραγίες,)αλλά και του αυξημένου κινδύνου ενδοπυελικών φλεγμονών που είναι δυνατόν να επηρεάσει την μετέπειτα αναπαραγωγική δυνατότητα της εφήβου».

Ναί θα μου πείτε αλλά υπάρχουν και προφυλακτικά. Πηγαίνοντας όμως σε διάφορα sites (π.χ wikipedia) θα δείτε ότι τα προφυλακτικά έχουν ποσοστό επιτυχίας 85%. Δηλαδή σε 15 στις 100 περιπτώσεις μπορεί να συμβούν όλα τα παραπάνω (ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη, μετάδοση αφροδισίου νοσήματος κλπ.)

Ωστόσο ο καθηγητής της Δερματολογίας του Πανεπιστημίου Aθηνών κ. Aνδρέας Kατσάμπας, συνιστά «Προφυλακτικό σε όλες τις σχέσεις», «ακόμη και στις μονογαμικές». «Mπορεί κανείς να είναι βέβαιος για τη δική του μονογαμικότητα όχι όμως και του συντρόφου του. Kαι εμείς που βρισκόμαστε αντιμέτωποι με διάφορες καταστάσεις, μπορούμε να πούμε ότι συχνά εκπλησσόμεθα με την πολυγαμικότητα των υποτιθέμενων μονογαμικών».

Τουλάχιστον ας γλιτώσουν 85 στους 100. Ναι αλλά αν εγώ είμαι στους 15 ? Εδώ βέβαια ο κ. Κατσάμπας κάνει ένα ωραίο σχόλιο: «εκπλησσόμεθα με την πολυγαμικότητα των υποτιθέμενων μονογαμικών»! Γιατί όμως αυτή η πολυγαμικότητα ? Διότι αγαπητέ μου αναγνώστη άμα κάποιος μάθει να αλλάζει πρόσωπα δεν είναι εύκολο να περιοριστεί σε ένα πρόσωπο. Το ακούμε συχνά ανάμεσα στους άνδρες: «το ίδιο φαγητό θα τρώμε κάθε μέρα ?» Αν ένας έχει μάθει την “ποικιλία” τότε δεν είναι εύκολο να κόψει αυτό το πάθος. Μερικοί νομίζουν ότι μετά το γάμο αυτά διορθώνονται. Δυστυχώς δεν διορθώνονται. Τα ανθρώπινα πάθη δεν είναι εύκολο να διορθωθούν χωρίς προσωπική προσπάθεια και πνευματικό αγώνα. Άρα η πολυγαμικότητα είναι μια ακόμη συνέπεια διότι ένα παιδί που ξεκινάει στα 15 του χρόνια δεν μπορεί να μείνει μια ζωή με αυτόν/αυτή που γνώρισε σε αυτή την ηλικία. Θα γνωρίσει και άλλους μέχρι να φτάσει (αν ποτέ φτάσει) στο γάμο.

Τέλος μια ακόμα επίπτωση είναι η ψυχική φθορά. Χωρίζω και μετά τα φτιάχνω με άλλον/άλλη. Μετά χωρίζω πάλι και τα φτιάχνω πάλι με άλλον/άλλη και ούτω καθ’ εξής. Την είναι δηλαδή η καρδιά του ανθρώπου για να ερωτεύεται και να ξε-ερωτεύεται ? Αυτές οι πολλαπλές σχέσεις και συγκρούσεις με διαφορετικούς ανθρώπους αφήνουν συνήθως πολλά κατάλοιπα. Μάλιστα κάποιοι έχοντας γνωρίσει πολλούς/πολλές δυσκολεύονται αρκετά να επιλέξουν σύντροφο. Μπαίνει διαρκώς η σύγκριση. Ο Μάκης είναι πιο όμορφος, όμως ο Τάκης είναι πιο αστείος, ο Σάκης είναι πιο πνευματώδης, όμως ο Λάκης είναι πιο έξυπνος κλπ.

Συμπέρασμα

Εξετάζοντας όλες τις παραπάνω παραμέτρους μπορούμε να πούμε ότι είναι ωραία η ικανοποίηση του σεξουαλικού ενστίκτου όμως αυτό θα πρέπει να γίνεται σε πλαίσια. Εκτός πλαισίων δημιουργούνται πολλά και φοβερά προβλήματα (για να συνδεθούμε και με την επικαιρότητα όπου είχαμε και απόπειρες αυτοκτονίας !). Και εδώ έρχεται η Εκκλησία που θέλοντας να μας προστατέψει παραγγέλει: όχι προγαμιαίες σχέσεις. Όποιος θέλει μπορεί να παντρεύεται και να ικανοποιεί όλες τις ανάγκες του (σεξουαλικές, ψυχολογικές, συναισθηματικές) με ένα άτομο σε όλη του τη ζωή. Αγαπητέ αναγνώστη ας μην ξεχνάμε ότι η Καινή Διαθήκη στην οποία αναφέρεται ο τρόπος ζωής που πρέπει να ακολουθούμε σε αυτά τα θέματα δεν γράφτηκε από κανέναν απατεώνα. Είναι θεόπνευστη και ως τέτοια πρέπει να την εκλαμβάνουμε. Είτε το παραδεχόμαστε είτε όχι, όπως υπάρχουν φυσικοί νόμοι υπάρχουν και πνευματικοί νόμοι. Και όπως όποιος δεν σέβεται τους φυσικούς νόμους (π.χ. νόμος της βαρύτητας) υφίσταται τις συνέπειες το ίδιο ισχύει και για όποιον δεν σέβεται τους πνευματικούς νόμους. Γιατί και οι πνευματικοί νόμοι έχουν συνέπειες. Γι’ αυτό να είμαστε αρκετά προσεκτικοί στις επιλογές μας αγαπητέ αναγνώστη. Σε ευχαριστώ πολύ για το χρόνο σου.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Συμφωνώ και θα ήθελα να επισημάνω οτι βλέποντας το θέμα ικανοποίηση του ερωτικού ενστίκτου, τότε φθάνουμε στη χρησιμοποίηση του άλλου με κίνδυνο να εκπέσουμε της αγάπης στην οποία συχνά αναφερόμαστε. Η εγκράτεια μπορεί να αποτελέσει δοκιμασία για την αγάπη μας αυτή, για το εάν τελικά αγαπάμε κάποιο άλλο πρόσωπο ως μοναδικό και ανεπανάληπτο και όχι για τις ηδονές ή άλλα οφέλη που μπορεί να μας δώσει η σχέση μαζί του.